21 Aralık 2014 Pazar

Metrobüsteki Koalalar


   Bilindiği üzere koalalar ağaçlara kolları ve bacakları ile sarılıp öylece duran hayvanlardır. Bu aralar metrobüste çok sık rastlıyorum bu güzide hayvanların insan versiyonlarına.

   Eylülden beri düzenli olarak metrobüs kullanıyorum. Başlarda biraz zorlanmış olsam da, mide bulantısı ve bel ağrısı gibi, artık metrobüse ayak uydurdum sayılır. Bir durum hariç tabii.

   Otobüsteki  direklere koala gibi yapışan insanların yanına düşünce  işkenceye dönüşüyor bütün yolculuk. İki kişinin omuz yaslayabileceği, genelde körükte oluyor, ya da 4-5 kişinin eliyle tutunup dengede durabileceği direklere kollarını 7-8 tur(!) sarıp ineceği yere kadar pozisyonunu koruyan insanlardan bahsediyorum. Ne kadar uğraşsanız da kolunu çekmez bu insanlar, hatta siz gidin diye dirseği ile size dokunur bazen canınızı acıtırlar.
 
   Ne yazık ki henüz bir çözüm yolu bilmiyorum bu insanlardan kurtulmak için fakat fantastik bir önerim var. Bu insanlara özel metrobüsler üretilebilir, Koltuklar yerine koalalar gibi sarılabilecekleri silindirik  yapılar olacak zira.

Not: Bu tip insanlara karşı nasıl tavır takındığınızı bana mail atarsanız sevinirim.

6 yorum:

  1. Koalalık yapınca diğer insanları rahatsız ettiklerinin farkında değillerdir belki, açıkca kolunuzu çeker misiniz de bence :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım yapım gereği gidişata pek müdahale etmeyi sevmiyorum yabancı ortamlarda. Dediğin gibi farkında olmayabilirler ama ne yazık ki bu durumun farkına varmalarına yardım edecek kişi ben değilim, belki fiziksel olarak hissettirmeye çalışabilirim, onlara rahatsız olduğumu göstermeye çalışabilirim.Fakat açıkça söyleyeceğimi sanmıyorum. Evet, kötü bir özellik bu. Belki zamanla gelişir ve insanlara hatalı olduklarını açıkça belirtebilirim. Şuanlık temennim bu topluluğa üye bir insanın bu postu görmesi ve yaptıklarının yanlış olduğunu diğer koala arkadaşlarına anlatması. :)

      Sil
    2. Anlatırım, emeğine saglik güzel bir yazı :)

      Sil
    3. Teşekkür ederim. :)

      Sil
  2. Teşekkürler, bu post en içten duygularımla yazdıklarımdan biriydi. En güzeli olarak nitelendirmeniz beni mutlu etti. Bir teşekkürü de bana bu yazıyı yazmamı sağlayacak davranışlarda bulunan adama gönderiyorum.

    YanıtlaSil