Anatomiden sinirlere baktım uzun bir ara verdim. Sonra Fizyolojiden dolaşımı bitirdim. Saat sekiz olmuştu. Aslında gayet iyiydi o zamana kadar ama mola vereyim dedim ve üç saat sonra geri oturdum. Tabi artık çöpe atacak zaman kalmamıştı, hatta elimde olması gerekenden çok daha azı kalmıştı. Sadece çıkmış soruların olduğu bölümlere bakarak kan ve solunuma baktım ama bu stres ve kızgınlıkla pek de faydalı olmadı.
Yarın sabah 6 gibi kalkıp yeniden göz atmaya başlamayı düşünüyorum. 6 planı biraz zor gibi geliyor o yüzden en geç 7.30 da başlamış olmam gerekiyor. Sınava da erken gidip güzel bir yerde oturtmayı istiyorum. Tabi o güzel yere inşallah ihtiyacım kalmaz.
Aslında başından beri esprisini yaptığım alttan alma olayını espriden ötede düşünmüyordum pek ama 8' 11'e kadarki boş duruşum moralimi bozdu ve artık kolay kolay sınav stresi yapmayan ben içimde hissediyorum o stresi. 36'nın üstüne 6 soru koyup 48 almam gerektiği için yine de o kadar umutsuzluğa kapılmıyorum ama bu durumdan iyi bir ders almam gerektiği ortada. İnsanın hayatında dönüm noktaları olur ya, şuan ben bu olayın o noktalardan biri olduğunu düşünüyorum. Daha fazla uzatmadan, iyi geceler.
Aslında sınava girmeden önceki son postuna yorum yapmak istemiştim ama belki bu o post olur diyerek buna yorum yapmaya karar verdim.Hayatımız boyunca o kadar çok sınava girdik ki sayısını tahmin bile edemeyiz sanırım.Özellikle ygs/lys süreci bir çoğumuzu çok yordu.Haliyle üniversiteye geçince eski tempoya gerek kalmadı ve sınav süreçleri daha rahat geçmeye başladı.Hatta,ne kadar az çalışırsam geçerim diye hesaplar yapar olduk.Aslında bunca senenin yorgunluğu veya sınavlara olan bıkkınlıklarla verilebilecek en doğal tepkileri vermiş bile olabiliriz.Yine de eğitim sürecindeki en zor aşamayı geçtiğimizi ve sadece 3,5 senemizin kaldığını düşünürsek biraz daha motive oluruz sanırım.Sona bu kadar yakınken ve ygs/lys sürecinin aksine ne için çalıştığımızın daha net olduğu bu dönemde daha azimli olmalıyız sanırım.Bazı şeyler yaşanırken hoşa gitmez ama sonrasında yerini çok değerli tecrübelere bırakır.Bu hoşa gitmeyen şeylerle karşılaştığımızda ne kadar vakit kaybetmiş olursak olalım kalan vakte odaklanıp en azından onu güzel degerlendirmeye gayret etmeliyiz çünkü çok çalışıp da başaramamak bile her zaman ihtimaller arasında.Postu ne zaman görürsün bilmiyorum ama gördükten sonraki zamanını dolu dolu geçirenilmen ümidiyle...Insallah yarın güzel bir gün olur.Başarılar şimdiden :)
YanıtlaSiledit:bugün demek istemiştim ama yarının da güzel olsun tabii ki
YanıtlaSil